به گزارش سینماپرس، فلورا سام یکی از هنرمندان باسابقه کشورمان است که در طول سال‌ها اخیر بارها او را در قامت بازیگر، کارگردان و نویسنده در سینما و تلویزیون دیده‌ایم. حالا اما در این روزها نام او با دو برنامه تلویزیونی سر زبان‌ها افتاده است، برنامه اول «محاکات» که با اجرای منصور ضابطیان از شبکه دوم سیما پخش می‌شود و سام در آنجا به عنوان کارشناس، شنونده قصه‌ مهمان‌های برنامه است و دیگری «نفس» که از شبکه نسیم روی آنتن می‌رود، فلورا سام این بار در قامت مجری در مقابل مادرانِ موفقی که در این برنامه حضور پیدا کردند، می‌نشیند.

مخاطبان فلورا سام را بیشتر با حضور در آثار نمایشی می‌شناسند و دیدنش در قامت کارشناس و مجری اتفاقی جدید است. از او پرسیدیم که چه چیز باعث شد که او فضای کاری‌اش را تا حدودی تغییر دهد و باتوجه به اینکه او تجربیات مختلفی در زمینه‌ها بازیگری، نویسندگی، کارگردانی و حتی چهره‌پردازی دارد، بیشتر تمایل دارد که او را متعلق به کدامیک از این دسته‌های هنری بدانیم.

زنان توانمند؛ محور یک برنامه گفت‌وگومحور تلویزیونی

مجری این روزهای برنامه «نفس» در گفتگو با آنا با تاکید بر این موضوع که خود را مجری این برنامه نمی‌داند و بیشتر به عنوان یک میزبان در استودیو حضور دارد، گفت: «نفس» تجربه بسیار خوبی برای من بود و باتوجه به اینکه برنامه گفتگومحور، با محوریت خانم‌ها و مادرها کمتر در تلویزیون داشتیم، به نظرم اتفاق مثبتی بود. در این برنامه پای صحبت خانم‌هایی می‌نشینم که توانمندی‌های بالایی دارند و هرکدام از زاویه نگاه خود این توانمندی‌ها را بیان می‌کنند.

وی درخصوص انتخاب مهمان‌های برنامه نفس افزود: من در پروسه انتخاب مهمان‌های برنامه نقشی نداشتم و زمانی که به گروه تولید اضافه شدم، تقریبا همه مهمان‌ها نهایی شده بودند و بخش‌های مربوط به آنها ساخته شده بود. درحقیقت گروه سوژه‌یاب و تحریریه برنامه قبل از حضور من مشغول انتخاب این مهمان‌ها بودند و همچنان هستند.

او ادامه داد: هرکدام از مهمان‌های برنامه شخصیت و داستان‌های جذابی دارند و همه حرف‌هایی که می‌زنند، شنیدنی است. اصلا نمی‌توانم بگویم با کدامیک از این عزیزان بیشتر ارتباط برقرار کردم و نمی‌شود یک فرد خاص از میان آنها انتخاب کرد.

سام در رابطه با تجربه حضور در برنامه «محاکات» به عنوان کارشناس نیز عنوان کرد: چون از نظر ادبیات و مسائال دراماتیک به قصه‌های مختلف نگاه می‌کنم، حضور در برنامه «محاکات» برای من خیلی جالب بود. ما در آنجا زندگی‌های واقعی و افراد حقیقی می‌دیدیم و می‌شنیدیم و بررسی می‌کردیم که چطور می‌توان آن شخصیت‌ها و داستان‌ها را به فیلم و سریال تبدیل کرد. در طول حضور در این برنامه با داستان‌های بسیار جذاب و شخصیت‌های دوست داشتنی روبرو شدیم که امیدوارم مورد استفاده فیلمنامه‌نویس‌ها و نویسنده‌ها قرار بگیرد.

این نویسنده اضافه کرد: در برنامه محاکات، چند داستان برای تبدیل شدن به فیلم و سریال انتخاب شد و در سری جدید برنامه، داستان‌ها برای تبدیل شدن به رمان انتخاب می‌شوند. برای فصل دوم بیشتر سعی شده، افرادی در برنامه باشند که داستان‌هایشان کمتر جایی گفته شده و به نوعی یک قصه بکر باشد.

قابلیت داستان‌های عادی برای فیلمنامه‌شدن

سام که خود با نوشتن فیلمنامه آثاری همچون «مشق عشق»، «نشانی»، «توطئه فامیلی»، «مرضیه» و... سابقه خوبی در نوشتن فیلمنامه سریال دارد، درخصوص داستان‌های واقعی که در دو برنامه محاکات و نفس با آنها روبرو شده، گفت: بسیاری از این داستان‌هایی در این مدت شنیدم برایم واقعا جذاب بود. هم در محاکات و هم در نفس قصه‌های خیلی خوبی را شنیدم که همه آنها در ذهن من به عنوان یک نویسنده می‌ماند و حتما در جاهایی هم از شخصیت‌های آنها در شخصیت پردازی داستان‌هایم و هم از گره‌های داستانی که شنیدم استفاده می‌کنم.

بازیگر و کارگردان سابق تلویزیون و مجری این روزهای سیما، درخصوص این تغییر در سبک کاری خود نیز گفت: من کارشناسی در برنامه محاکات را به این دلیل قبول کردم چون از نظر دراماتیک به فضای کاری من بسیار نزدیک بود و برایم جذابیت داشت که این کار را انجام دهم. در مورد برنامه نفس هم در آنجا حکم مجری ندارم، و بیشتر میزبان هستم و پای صحبت آدم‌ها می‌نشینم و حرف‌هایشان را می‌شنوم. برای همین خیلی سعی کردم وارد فضای مجری‌گری (به معنای عام) نشوم و شکل یک مجری رفتار نکنم.

وی افزود: در اینجا سعی کردم نوع صحبت کردنم، حرکت دستانم و ارتباط گرفتنم با مهمان‌ها، قالب مجری برنامه تلویزیونی نداشته باشد. البته من در سال‌های دور در این حوزه فعالیت کردم و اجرای برنامه کودک و قصه‌گویی برای کودکان را تجربه کردم و حضورم در این برنامه‌های تلویزیونی اصلا بحث تجربه کردن فضای اجرا نبود. من «محاکات» را برای ویژگی درام و قصه‌گویی و «نفس» را به خاطر زن‌محور بودن انتخاب کردم.

او درخصوص اینکه کدام یکی از رشته‌های هنری که در آن فعالیت کرده به شخصیت خودش بیشتر نزدیک است و کدام را بیشتر می‌پسندد هم گفت: من از بین تمام این رشته‌ها بازیگری، نویسندگی و کارگردانی را چون به طور حرفه‌ای دنبال کردم انتخاب می‌کنم و در بین این سه تا هم بیشتر بازیگری را دوست دارم و برایم هیجان انگیزتر و به نوعی شبیه به شخصیت خودم است. البته در کارگردانی و نویسندگی هم همینطور هستم، خیلی وقت‌ها دوستان می‌گویند، تیتراژ سریال را ندیدند و با شنیدن دیالوگ‌ها متوجه شدند که فیلمنامه این اثر، کار من است.

سختی‌های کار در دوران کرونایی

هر دو برنامه‌ای که سام این روزها بر روی آنتن دارد، در دوران همه‌گیری کرونا تولید شدند. او درخصوص فشار کار در زمان کرونا نیز عنوان کرد: شرایط کار در این دوران واقعا استرس‌زا و ترسناک است. من در این دوران چند پیشنهاد کار برای بازی در سریال داشتم ولی قبول نکردم، برای اینکه آنجا واقعا شرایط بسیار ترسناکی داشت. در لوکیشن‌ها بازیگر بدون ماسک، در یک اتاق سه در چهار، کنار چند بازیگر دیگر با دو فیلمبردار و صدابردار و... حضور دارد و چون یک جای شلوغ است، کاملا امکان انتقال بیماری در آنجا وجود دارد. همانطورهم که می‌بینیم یکی یکی همکاران من درگیر این بیماری می‌شوند و متاسفانه بعضی‌هایشان را هم به همین دلیل از دست می دهیم.

او با انتقاد از عدم توجه به وضعیت هنرمندان در دوران کرونا اضافه کرد: در زمان بیکاری کسی به داد آنها نرسید و واکسیناسیون نیز برایشان انجام نشد و دوستان من مجبور شدند که به سرکار بروند. شما به هیچکس نمی‌توانید بگویید که به سرکار نرو. بازیگران مجبور بودند در این مدت کار کنند و باوجود اینکه بازیگری تنها شغلی در این دوران بود که همه باید بدون ماسک کار می‌کردند، متاسفانه هیچکس به این نکته توجه نکرد. ما در این ایام عزیزانی را از دست دادیم که درگذشت‌شان واقعا تاسف‌بار بود و ممکن است تا سال‌ها کسی نتواند جایشان را پر کند.

وی افزود: من خودم شخصا سعی کردم کارهای پراسترس را قبول نکنم و برنامه‌های «محاکات» و «نفس» را که در این دوران داشتم، هر دو در استودیوهای بزرگی تولید شدند که تمام پروتکل‌های بهداشتی و فواصل ایمنی در آنها رعایت شده بود. به طور کلی شرایط برنامه‌های تلویزیونی با سریال و فیلم متفاوت است و فضای امن‌تری دارد. خوبشختانه تا به اینجا برای ما در این پروژه‌ها اتفاق بدی نیافتاده و امیدواریم که در ادامه نیز نیافتد.

سام در انتهای صحبت‌هایش اشاره‌ای هم به طرح واکسیناسیون هنرمندان داشت و عنوان کرد: پروسه واکسیناسیون هنرمندان باید خیلی زودتر اتفاق می‌افتد. فکر می‌کنم در زمان ورود اولین محموله واکسن به ایران، در کنار سالمندان عزیز، باید به مشاغلی توجه می‌شد که بیشتر در معرض خطر هستند. بازیگری تنها شغلی است که شما مجبورید آن را بدون ماسک انجام دهید، ولی هیچکس این موضوع را در نظر نگرفت. بسیاری از دوستان من در تئاتر در این دو سال نتوانستند کار کنند، در این مدت کسی به آنها گفت که مثلا این هزار تومان را بگیر بابت دو سالی که کاری نداشتی و در خانه بودی؟ از حیث رعایت اصول بهداشتی هم به آن عده که پروژه داشتند و به سر کار رفتند کسی توجهی نکرد و متاسفانه خیلی‌ها را از دست دادیم. خلاصه که این روزها تلخی بخشی از زندگی‌مان شده است. ان شاالله که همه چیز بهتر شود.